Genieten op grote hoogte

Onze eerste echte trip van 2011 bracht ons naar de altiplano van Zuidwest Bolivia. Zowat elke toerist die naar Bolivia komt bezoekt deze streek en met reden. Wij kozen voor een vierdaagse tocht met jeep op de zoutvlakte van Uyuni en de langs vele meren, woestijnen, vulkanische gebieden en bergtoppen in het grensgebied met Chili.
De eerste plek die we bezochten was het treinenkerkhof. Hier staan tientallen oude stoomlokomotieven uit de 19e eeuw te verroesten. Bruinrode gevaartes tegen een blauwe achtergrond op een weidse vlakte, net een oude western. Na deze nostalgische onderbreking wendde onze jeep zich richting de zoutvlakte. Dit is de grootste van de wereld. Met een oppervlakte van 12.000 vierkante meter iets meer dan een derde van België. Aan de rand liggen enkele dorpjes die overleven van toerisme, telen van quinoa en natuurlijk ook zoutwinning. Het enige wat ze voor dat laatste moeten doen is het zout in kleine hoopjes scheppen. Dit doen ze om het water waarvan het zout verzadigd is te laten wegvloeien. Vervolgens wordt het gemalen en zo op de markt gebracht. Onze eerste overnachtingsplek is aan de rand van de vlakte, die net een witte zee lijkt, en aan de voet van een uitgedoofde vulkaan. In de rivier zitten enkele flamingo's en op in de weides lopen lama's rond. De volgende ochtend wagen we ons aan de beklimming tot aan een uitzichtspunt op de flank van de vulkaan. We komen langs een grot met mummies uit een vergeten beschaving. Het is puffen om omhoog te klauteren. We zitten boven de 4000m en de lucht is enorm ijl. Het uitzicht dat we uiteindelijk hebben op de krater en de zoutvlakte is adembenemend (dus ook letterlijk). Na een snelle afdaling kruipen we weer in de jeep.

In de buik van een oude, deels ontmantelde locomotief

De volgende stop is het "eiland" incawasi, in het centrum van de valkte. Het is een versteende koraalrif (vroeger was de vlakte een groot zoutmeer) begroeid met reuze cactussen. Die groeien 1cm per jaar en de oudste die we zagen is iets meer dan 9m hoog en dus al bijna een millenium oud. Aan dit eiland moeten we van jeep veranderen, maar de tweede jeep laat op zich wachten, en wachten... Na vijf uur wachten, eigenlijk nog niet zo veel naar Boliviaanse normen, en een rit met de eerste jeep half weg heen en terug tot Uyuni, vinden we onze jeep dan toch. We wisselen ook van gezelschap van een Braziliaans koppel en twee Argentijnse jonge snaken naar vijf jonge Argentijnse deernes. Omdat het al laat is spoeden we ons naar een ander dorpje op de rand van de vlakte om voor de 2e nacht in een zouthotel te slapen. Na drie vergeefse stops vinden we er toch een dat plek heeft voor ons.


Ik heb Eline geruild voor 5 Argentijnse schones

De reuzen cactussen op het versteende koraaleiland in de zoutvlakte met in de verte de vulkaan

De derde dag trekken we echt de Altiplano in. We rijden constant langs bergen, door woestijnen die zeker boven de 4000m liggen. Het landschap is aartsmooi. De bergen hebben allerlei verschillende kleurschakkeringen van geel over bruin tot rood en grijs. We zien heel wat vicuñas (wilde lamasoort) en op een plek zelfs viscachas (dat zijn Andeskonijnen die normaal heel schuw zijn). En we komen langs vijf meren met zwermen flamingo's. Het laatste meer is het mooiste: laguna colorado. Het is omgeven door zoutkorsten er monden lauwwarme bronnen in uit en op heel wat plaatsen is het water bloedrood door de algen. Wat trouwens prachtig contrasteert met de roze flamingo's.

Flamingo in de mist

De laatste dag is de langste, zeker 12 uur jeep. Enkel het eerste deel van de dag is echt de moeite. Kort na zonsopgang komen we toe aan een geiserveld, met ook bubbelende modderpoelen. Zoals je in Bolivia verwacht kan je tot aan de rand van de poelen lopen. Best indrukwekkend maar ook erg stikkend door de zwavel. De laatste echte bezienswaardigheid van de toer is de laguna verde (het groene meer). Slechts kleine stukken van het meer zijn echt blauwgroen. Door de koude zijn de algen niet zo actief hier en dus kleur het water minder fel.
Deze toer is ongetwijfeld de mooiste die we al gedaan hebben tot nu toe. Iedereen die naar dit deel van Zuid-Amerika komt mag dit zeker niet missen!