Afscheidsdrink

Iedereen welkom! Verwittig ons als je komt aub.

Visum voor Indonesië

In Indonesië zouden we graag 2 maanden rondtrekken. Met al die eilanden is dat eigenlijk al redelijk krap. Een gewoon toeristenvisum dat je krijgt (allé moet betalen) bij aankomst in Indonesië kan je maar 30 dagen blijven. Dus moesten we op zoek naar een visum dat langer geldig is. Blijkt dat er ook een is dat 60 dagen geldig is. Joepie dachten we, dat past ons perfect. Tot dat ik vandaag naar de ambassade belde om een afspraak te maken. Zo'n een visum is slechts 3 maand geldig na datum van afleveren. En nu is Indonesië toch wel onze voorlaatste bestemming. Niet getreurd zei de man aan de telefoon je kan het ook in Australië krijgen, in Canberra. (Ik had hem net uitgelegd van onze wereldreis en dat we voordien in Australië zaten). Blijft echter hetzelfde probleem: als we het visum krijgen in Canberra duurt het nog 2 maanden eer we vanuit Australië naar Bali (onze startplaats in Indonesië) vliegen. En tijdens die 2 maanden, moeten we hoegenaamd niet meer in de buurt van Canberra zijn. Geen probleem zei de man. Je kan ook gewoon aan iemand die je kent in Indonesië vragen om te helpen terwijl je daar al bent een verlenging aan te vragen. Dus moeten we nu gewoon bevriend geraken met iemand uit Indonesië en ons probleem is opgelost :-P Of we moeten natuurlijk voor een paar dagen ergens de grens over en dan terugkeren voor een nieuw visum van 30 dagen.

Wat we ondertussen hebben geleerd

Het was net echt, vorige week, een paar uur voor ons vertrek naar een bestemming waar we ons zouden voorbereiden en klaarstomen voor de Grote Reis. T-shirts, shorts, zonnecrème, handdoeken, alles vloog door het rond omdat we veel te laat aan het inpakken waren begonnen. De bedoeling: doen alsof het 23 augustus was en we niet de boot naar Engeland maar het vliegtuig naar Mexico moesten nemen. Les 1: begin op tijd.
Gelukkig verliep de rest van onze zesdaagse smoothly, onze uitrusting blijkt prima te werken, onze rugzak niet te zwaar, onze wederzijdse coördinatie perfect (zijnde: Maarten leest de kaart, ik rijd, en zeker niet omgekeerd). Zelfs de nieuwe verrekijker voldeed aan de hoge verwachtingen. En Maarten was tevree met zijn speeltje: een pillelamp waar je als een zot moet aan draaien om een beetje licht te krijgen. Het enige minpuntje waren onze drinkbekers. Die hadden de neiging warmer te worden dan de hete thee waarvoor ze dienden, zodat we meermaals onze handen en lippen verbrandden. Maar, goeie wereldreizigers als we zijn, hebben we dat algauw verholpen door het aankopen van nieuwe modieuze kopjes waarop we zeer fier zijn. Zij krijgen alvast een ereplaats in onze bagage.