Cahuita

De laatste dagen zie ik veel plaatsen waar Maarten 4 jaar geleden gewoond heeft, en das wel fijn. Op Cahuita ben ik het meest jaloers. Het is er net een postkaart, met koraalriffen en mooie stranden, omgeven door prachtige jungle. We onderbraken onze wandeling door het park met een paar uur luieren op zo'n strand en dat is ons niet slecht bekomen :-). We zagen ook vele aapjes, van wel heel dichtbij, want eentje slaagde erin een koek uit de rugzak van Jan te pikken. Ze zijn erg snel en je moet constant op je hoede zijn. Gezien de hoteleigenaar een creeperig figuur was zijn we 's avonds verhuisd naar Puerto Viejo waar we deze voormiddag een handje hebben geholpen bij het opknappen van een schooltje. Een koppel sympathieke CanaHollanders hielpen ook mee.
Puerto Viejo is een surfersstadje en heeft net als Cahuita een echte Caribbische sfeer. De bevolking is er authentieker dan op de andere plaatsen die we tot nog toe gezien hebben. Het is er alleszins wel leuk, én ze hebben hier ongelooflijk luid snurkende honden. Momenteel ligt er eentje aan mijn voeten en ik hoor het geluid van het toetsenbord niet.


Op het strand in Cahuita NP
Een schooltje aan het renoveren

2 opmerkingen:

  1. snurkende honden? ik heb er elke nacht zone éne naast mij liggen in de vorm van mijne vent... ;o) en ik kan je zeggen: het went nooit... :o)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat venten soms beesten zijn dat wisten we al he, maar het is toch verschieten als plots blijkt dat beesten zelf ook het beest kunnen uithangen! Misschien moet ik toch nog 2 keer nadenken eer ik een hond in huis haal :-)

    BeantwoordenVerwijderen