Isla de Ometepe

Muggen, muggen en nog eens muggen. Daaruit bestaat het eiland, naast 2 hele mooie vulkanen. Eentje hebben we beklommen, de Maderas, en het was een zware tocht. 8 km klimmen (en vaak op handen en voeten) en dan weer 8 km steil naar beneden. Mijn knieën hebben het als bij wonder heel goed gedaan, maar vandaag zijn ze wel aan rust toe! Halverwege dacht ik dat ik nooit tot boven zou geraken, maar ik wilde het onderspit niet delven tegen de 5 mannen die ook mee waren. Ik was dan wel als laatste boven, maar als eerste beneden. We hadden ook niet genoeg eten mee omdat we niet wisten dat het zo zwaar zou zijn. Gelukkig kregen we van een Duitser en een Amerikaan (die natuurlijk veel te veel koeken mee had) genoeg krachtvoer om de tocht te overleven. De camera hebben we de hele tijd meegesleept, maar geen enkele foto gemaakt. Nadien konden we wel een frisse duik nemen in het grootste meer van Centraal-Amerika. Op naar El Castillo!

Op weg naar Isla de Ometepe