Wat we ondertussen hebben geleerd

Het was net echt, vorige week, een paar uur voor ons vertrek naar een bestemming waar we ons zouden voorbereiden en klaarstomen voor de Grote Reis. T-shirts, shorts, zonnecrème, handdoeken, alles vloog door het rond omdat we veel te laat aan het inpakken waren begonnen. De bedoeling: doen alsof het 23 augustus was en we niet de boot naar Engeland maar het vliegtuig naar Mexico moesten nemen. Les 1: begin op tijd.
Gelukkig verliep de rest van onze zesdaagse smoothly, onze uitrusting blijkt prima te werken, onze rugzak niet te zwaar, onze wederzijdse coördinatie perfect (zijnde: Maarten leest de kaart, ik rijd, en zeker niet omgekeerd). Zelfs de nieuwe verrekijker voldeed aan de hoge verwachtingen. En Maarten was tevree met zijn speeltje: een pillelamp waar je als een zot moet aan draaien om een beetje licht te krijgen. Het enige minpuntje waren onze drinkbekers. Die hadden de neiging warmer te worden dan de hete thee waarvoor ze dienden, zodat we meermaals onze handen en lippen verbrandden. Maar, goeie wereldreizigers als we zijn, hebben we dat algauw verholpen door het aankopen van nieuwe modieuze kopjes waarop we zeer fier zijn. Zij krijgen alvast een ereplaats in onze bagage.