We koken een potje geschiedenis

Leon is een stad met een rijk verleden. Samen met Granada is het de oudste koloniale stad van het land. Daarom hebben we een historische rondleiding gevolgd. Onze gids was een Nederlander, Harie. Hij woont al vier jaar in Leon en doet al enkele jaren rondleidingen. Hij vertelde ons dat Leon vroeger 20 km verderop lag maar dat in de 17e eeuw de stad naar zijn huidige plek vlak naast een Indiaans dorp verhuisde. Na een vreedzaam samenleven gedurende 4 jaar konden de Spanjaarden zich niet meer beheersen en vermoordden de Indiaanse hoofdman. Toch heeft het Indiaanse deel altijd een zekere onafhankelijkheid behouden, al was die soms wel heel beperkt. Tegenwoordig beslist een raad van 18 wijzen over de meeste zaken.
Leon was ook een belangrijke stad in de start van de Sandinistische revolutie. Die heeft eind jaren zeventig een einde gemaakt aan 35 jaar dictatuur. We zijn een voormalige politieke gevangenis gaan bezoeken. De zaken die daar gebeurden zijn vergelijkbaar met wat de Nazis in de concentratiekampen deden. Alleen heeft de gevangenis 25 jaar dienst gedaan. Aan de dictatuur en de oorlog die volgde op het einde hangt ook een heel vies Amerikaans geurtje. Misschien herinneren sommigen van jullie nog het Iran-Contra schandaal uit de jaren 80.
Voor die serieuze rondleiding hebben een kookcursus gevolgd bij een familie in het Indiaanse deel van de stad. We hebben indio viejo (oude indiaan) gemaakt. Het lijkt een beetje op Nicarguaanse waterzooi. De legende achter het gerecht is dat de Spanjaarden kort na de verovering patrouilleerden door het land. Ze kwamen 's avonds bij een huis aan waar het heerlijk rook. Met honger klopten ze aan en vroegen wat er te eten was. De vrouw des huizes antwoordde dat de oudste indiaan van het dorp net gestorven was en dat ze hem aan het bereiden waren. De Spanjaarden mochten gerust aanschuiven. Maar met een groen gezicht besloten die toch maar verder te trekken.

Ter herinnering aan de burgeroorlog