Eline en Maarten de wereld rond: Pura vida, Costa Rica!

We zijn eindelijk aangekomen in mijn tweede vaderland. Natuurlijk is de eerste plek waar we hier naar toe trekken mijn gastfamilie. Ik wist nog perfect welke bus we moesten nemen naar het huis van Irene. Er is wel wat veranderd. Mijn gastouders zijn gescheiden vorig jaar. Het was niet zo'n al te beste scheiding, dus Irene heeft dan ook geen contact meer met Rigo. Irene heeft ondertussen een nieuwe vriend, Guillermo. Mijn oude kamer daar is ondertussen verhuurd aan een studente en ook de oude werkplaats van Rigo is een studentenkamer geworden. Toen we toekwamen werden we warm onthaald door Lincy, de liefste hond van de wereld.
Irene en Guillermo zijn helemaal in de ban van een soort Bulgaarse hippiedans, Paneuritmica. Ze hebben er ons op zaterdag mee naar toe gelokt. We hebben braaf meegedaan al hadden we het soms moeilijk om onze lach in te houden. Geef mij maar yoga. Na dit sportief intermezzo zijn we naar de vallei van Orosi getrokken. Het is een mooie plek, met de ruïnes van het oudste kerkje van Costa Rica omgeven door velden chayote (een soort kruising tussen pompoen en courgette).
Ondertussen zijn we ook niet meer alleen op stap. De komende maand trekt Jan met ons mee door het land. Hij heeft onze voorraad chocolade weer aangevuld. Want die was al lang verdwenen. En hij had voor Eline ook het nodige nieuws en roddels mee over het werk. We zijn blij dat hij er is.