En we strekten de beentjes

Tijdens een van onze strooptochten door Leon ontdekten we de 'Quetzaltrekkers', een vrijwilligersorganisatie die trektochten organiseert in de prachtige natuur van Nicaragua en met de opbrengst een schooltje financiert. We werden er meteen op koffie getrakteerd door deze vriendelijke en enthousiaste mensen en besloten een dag met hun mee te gaan. Gezien het laagseizoen moesten we wel even wachten, maar gisteren was het zover. We hadden het geluk dat we meekonden op een testwandeling, waarbij ook gestopt werd in het desbetreffende schooltje en een ander dorpje. Eerst werden we met een 4x4 tot het schooltje gebracht. We hebben ondertussen al veel hobbelige wegen meegemaakt, maar dit sloeg wel alles. Vol schrammen en blauwe plekken (maar de rit was wél superleuk) kwamen we aan. Het was heel interessant om zo'n bergdorpje te bezoeken, de mensen die er wonen komen niet vaak buiten hun dorp. Na onze rit begrepen we waarom! Ze zijn er heel arm maar wel ongelooflijk vriendelijk en nieuwsgierig. We gingen ook een kijkje nemen naar een half afgewerkt toilet die ze met geld van Quetzaltrekkers aan het bouwen waren voor het schooltje.
Net toen het hard begon te regenen vertrokken we op onze wandeling naar de Talicavulkaan. Onderweg passeerden we, volledig verzopen, nog een ander dorpje. Ondertussen begon het op te klaren en maar goed ook, we hadden een prachtig zicht op de vulkaan. Onze lunch namen we op de rand van de krater, die nog actief was en rookpluimen in ons gezicht stuurde. De mannen vonden het leuk stenen in de krater te gooien en kleine lawines te veroorzaken. Ik zal maar geen namen noemen van de actiefste onder hen...
Toen volgde nog een lange afdaling terug, waarbij we onze weg letterlijk door het oerwoud moesten kappen. Hierdoor liepen we vertraging op, waardoor we niet om 4u, maar pas om 6u aan de bushalte aankwamen. Geen probleem, want we werden opgehaald door een chickenbus mét TV aan boord, aan ware luxe, terwijl we van ons verdiend pintje aan het drinken waren. Een lange dag, maar wel een van de mooiste van deze reis. Wandelen door prachtige natuur met sympathieke mensen die dozen vol lekkere koekjes en leuke verhalen meehadden is echt een fijne ervaring. En we hebben een plan van alle fijne plekjes in Nieuw Zeeland op zak, dankzij Connor uit Nieuw Zeeland die ontroerend trots was op zijn thuisland en maar niet kon stoppen ons tips te geven :-)

Smullen op de rand van de krater