Mezcal, martken en majestueuze bomen

Gisteren zijn we de omgeving van Oaxaca gaan verkennen. Eerst trokken we naar Mitla, een oude Zapoteekse vesting. Het dorp is er helemaal rond en tussen gebouwd. Het was veel minder impressionant dan de grandeur van Teotihuacan, maar voor mij was het daarom niet minder interessant. Eline was meer geïnteresseerd in de lokale marktjes. Dat zou dan ook onze volgende stop zijn, maar niet voordat we langs een artisanale mezcal stokerij waren gepasseerd. De zoon des huizes, 12 jaar oud, gaf ons deskundige uitleg over hoe de mezcal wordt gemaakt en liet er ons verschillende soorten proeven. Heel lekker, maar ook heel straf!
Een beetje licht in het hoofd kwamen we dus aan op de indianenmarkt van Tlacolula. Een zeer uitgebreide markt, gespreid over het ganse dorp en waar je zowat alles kan kopen van kleren en machettes over alle soorten eten (inclusief sprinkhanen) tot levende kalkoenen en kippen. De laatste stop was de boom van El Tule. Dat is een enorme reus van wel 2000 jaar oud en een omtrek van zeker 50 meter. Volgens de mensen hier is het de breedste boom van de wereld.

Toen we terug in Oaxaca aankwamen was het weer al feesten wat de klok sloeg, zoals je ook kan zien op de foto.
Vandaag nog wat meer van het ommeland opsnuiven en dan vanavond de nachtbus op naar onze volgende bestemming: San Cristobal de las Casas!

Hasta la proxima!

Oaxaca

We hebben de hoofdstad (zie foto) achter ons gelaten en zijn opnieuw first class, maar met de bus deze keer (en zonder champagne), naar Oaxaca gereisd. Het was voor ons beiden liefde op het eerste gezicht! Oaxaca is een heel gezellig kunstenaarsstadje met tal van leuke pleintjes en festiviteiten. Ze houden hier enorm van feesten, dansen op straat en knallen met vuurwerk: Oaxaca in een notendop. Vandaag hebben we hier ook onze kookcursus gevolgd, de sponsors kunnen binnenkort de foto's verwachten. Dankjewel! Als we terug thuis zijn zullen we de lekkere mole die we geleerd hebben zeker es voor jullie maken.

Teotihuacan

Archeoloog Maarten overschouwt de site en zag dat het goed was.

Impressies van Mexico City

Dat Mexico City druk, lawaaierig en ongelooflijk groot zou zijn, dat had ik al vermoed. Maar dat het hier de mannen zijn die werken, terwijl de vrouwen zich hoofdzakelijk bezighouden met schminken en herschminken, dat was toch een verrassing. Vooral de bezemsteel nemen de macho's hier gaarne te hand, en nog liefst met 5 tegelijk want dat praat toch gemakkelijker nietwaar. Maar wat alle Mexicanen wel gemeen hebben, is hun vindingrijkheid in de prullen die ze verkopen. Daarnet prees een enthousiasteling op de metro nog een handleiding 'elektrische leidingen' aan. De 'pijl en boog' van zijn voorgangster had toch meer succes.
Gisteren is het niet meer gelukt, vandaar krijgen jullie nu 2 foto's van de dag. In een eerste poseert Maarten voortreffelijk met zijn sympathieke collega-loodgieters. In een tweede is de Mexicaanse oplossing voor het werkloosheidsprobleem geïllustreerd.
Morgen de laatste dag in deze indrukwekkende stad.

Wat een fantastische start!

Olé! Na een reis van 18 uur zijn we veilig aangekomen in ons hotel in la Ciudad de Mexico. Maar die reis was er al één om nooit te vergeten. Na een korte nacht spoorden we van Leuven naar Brussel om samen met de ouders van Eline op de Eurostar te stappen. Zij kwamen ons uitwuiven op de luchthaven van Heathrow. Dankzij een mysterieuze brief van Mike hebben we bij het inchecken een upgrade gekregen naar business class. Dat betekent een eigen soort coupé op het vliegtuig voor ons tweetjes, champagne, een heerlijk viergangenmenu, een zetel die je volledig kan platleggen zodat je een bed hebt... De vlucht was kortom gewoon weg zalig. Duizendmaal bedankt Mike!!!
De tocht van de luchthaven naar het hotel was iets minder luxueus. Zoals de Mexicanen hebben we gewoon de metro genomen. Na een wandelingetje van 5 minuten door de halfslapende miljoenenstad stonden we voor ons hotel. Een prachtig oud gebouw uit de koloniale periode. Het kan gewoon niet beter als start van onze onderneming. Of toch? We hebben ontdekt dat we de verkeerde lader van het fototoestel meehebben. Morgen begint de dag dus met een zoektocht naar een nieuwe lader. Anders zullen er maar weinig foto's op deze blog komen.

Thuis is het nu half 6 's ochtends, maar wij zijn hier nog lang niet moe!

Hasta la proxima!

Woorden van dank

Graag willen we iedereen die gisteren op ons afscheidsfeestje was hartelijk bedanken. Het deed ons deugd jullie nog een laatste keer te kunnen vastpakken! Bedankt voor de talrijke aanwezigheid, verrassingen en kaartjes. Speciale dank aan wie geholpen heeft op ons feestje, in het bijzonder Kwinten en mijn mama.
We kunnen nu met een warm, goedgevuld hart aan onze reis beginnen.
Dikke kussen voor jullie allemaal!!!

Onze rommel buiten

Zo'n wereldreis is ook een ideaal moment om eens door al je spullen te gaan. Doorheen de jaren verzamel je heel wat dingen die je al snel niet meer nodig hebt, maar toch niet direct wil weg doen. Eline is hier iets straffer in dan ik :-). Om onze reiskas nog een beetje aan te spijzen kwamen we op het idee om alles wat we niet meer wilden op een rommelmarkt te slijten.

Op twee maandagen hebben we geprobeerd om in Tielt Winge en Diest zoveel mogelijk te verkopen. De eindbalans na aftrek van de inschrijvingskosten is een overweldigende 128,50 euro en een duvelglas. Voor 16 u werk met twee man is dat een mager loon naar Belgische normen, maar dan zitten we toch al wat meer op het niveau van de landen waar we naar toe trekken. 

Eigenlijk was het interessantst nog te kijken naar al dat volk dat rondsnuistert op rommelmarkten.

Over Grote Blijdschap En Grote Opluchting

Het is zover... Een glas champagne in mijn ene hand en een gerust gemoed in de andere: de laatste shift op het werk voor méér dan een jaar zit erop! Maarten had al sinds vrijdag gedaan dus nu zijn we allebei in een uitgelaten vakantiesfeer :-).
De komende 2 weken gaan we nog een paar vrienden bezoeken, ons gerief op een rommelmarkt verslijten (hierover bericht Maarten nog), en er liggen zelfs nog 2 weekendjes in het verschiet. Het lijkt wel of de wereldreis al gestart is. Maar dat kan niet vlug genoeg gebeuren.